GECENÝN RENGÝ Bu gece sensiz bakýþlar yansýyacak gecenin rengine.. Yaðmur yaðsada arada ýlýk ýlýk meltem rüzgârý esecek saçlarýna.. Sensizlik þarkýsý dilinde beyaz duvarlara resimler çizecek.. Kýzýl mavi yeþil iþte bu adamýn sevdasýnýn rengiydi bu renkler.. Sayamadým ama hangi ay hangi geceydi senden ayrýlmamýz.. Ýþte o gece ben yüzümü dönmüþtüm gökyüzündeki yýldýzlara.. Benim için aðlýyordu kuþlar çýðlýk çýðlýða çam aðacýný içinde.. Yalnýz yürümek zordur bilirim ama koþarak gidiyordum karanlýða.. Bu adam sensiz yaþamaktansa deyip efkârlý bir þarkýyla düþtü yola.. Gökyüzüne ne adýmýz yazýldý ne bir þiir ve gözlerim dalmýþ geceye.. Gücü tükendi, bütün resimleri yakýp gitmek istiyorum oysa.. Þimdi duygusal bir infilakta yüreði oysa zaman durdu gecelerde.. Karanlýk gecesinde bu adam aðladýkça gecenin rengi aðladý.. Meltem rüzgârý gecenin rengi olur kulaðýna fýsýldar yalnýzlýðýnýn türküsünü.. Ýsmail KARABELEN_16.08.2016_21.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail karabelen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.