Sanma ki hastayým ben sana güzel.
Sonbahara girdim, kansýzým kansýz.
Gönlüme düþünce, dökülen gazel.
Sararýp da soldum, cansýzým cansýz.
Baþýboþ gezersin, yok mu bir bendin.
Yerleþip gönlüme içime kondun.
Þimdi söyle bana, benden ne umdun.
Gittikçe daraldým, ensizim ensiz.
Ne git derim sana, ne gitme derim.
Ýþte, enim konum, kime yeterim.
Rüzgârýn estiði yöne tüterim.
Solumu þaþýrdým, yönsüzüm yönsüz.
Dedim kolum ile yapraðým belli.
Ýçime yer etti, bir dudu dilli.
Kaplamadan çýksan, gitsen temelli,
Ýkiye bölündüm, hansýzým hansýz.
Birisi çýkýp da, seni kandýrsa,
Yüreðini fýrýl, fýrýl döndürse,
Sevgiye baðlayýp, tutup bindirse.
Götürse bu elden, sensizim sensiz.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.