Can vardýr Acýr,yanar,içten içe kanar Belki can ki belli belirsiz acýlarla Tesellisiz yaþamaya devam eder Caný cana can kýlan Hüda’ya yalvarmayla gün bitirir Teselli bulamaz akvam-ý beþerde Zerreden kürreye kadar Talihine gülesin,yaptýklarýna tüküresin gelir Bakmakla kaçmak arasýnda çizgi O kadar þeffaf ve elemli Dertli gönlümü açtým sana Zaman mefhumu elvermedi Ömrüm kalemle baþladý Ömrüm kalemden tükendi Vakit geldi þimdi son sefer Kimse tutamaz,sorgulayamaz,soramaz Bu sefer Hüda’yadýr. Baþlýyor yolculuk Yola yolsuz,azýksýz Bir beden bir de kefenle çýkýyorum Altýmda bir kutu Ardýmdan aðlayanlar Sonsuz sona uðurlayan melekler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed DİKAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.