Kimi Zaman
Ben ellerim ile su veririm her gün
kedilere köpeklere kuþlara
ekmek ýslatýrým bazý bazý
hem ekmekler sevinir bir iþe yaradýk diye
hem de kuþlar...
piyango bileti alayým diye
gelip de baþýma güzelliklerini býrakmazlar
komþular güler geçer
hem de bu kadar uðraþma derler
onlar ekmek ýslattýðýmý su verdiðimi zanneder
oysa bilmezler belki anlamazlar
cehennemde ateþlerim sönüyordur o an da...
Hani derler ya
’’Cehennem de ateþ yoktur
herkes kendi ateþini dünyadan alýr götürür.’’
ilahi rahmet iþte
biz yanýyoruz buralarda
kediler köpekler kuþlar söndürüyor...
Biz yanýyoruz hem de bayaðý yanýyoruz buralarda
Irak’da Filistin’de Mescid-i Aksa’da
insanlar dilim dilim doðrandýkça
insanlar oralarda yandýkça...
Kimi zaman donuyoruz buralarda
Arakan’dan Keþmir’den Myanmar’dan
bu yerlerin adýný bile yeni duyanlardan
size ne bize ne diyenlerden
aðýr ve boþ sözler iþitince üþüyoruz buralarda...
tüylerim diken diken ruhumuz paramparça
canýmýz kanýmýz her yerimiz donuyor
kimi zaman yanmak
kimi zaman donmak düþüyor yaþadýklarýmýza
ve bundan sonra yaþayacaklarýmýza...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.