eski bir þiirdir
ruhumda eski bir yara
gün bu gün olur
seni hatýrlayýnca
öylesine suskun küskün ve derin
öylesine kabuk tutmuþ
geçen yýllarýn her dakika
dün bugün olur
dilsiz kulaksýz
kulak kesilir çocukluðum
çoðalýr çoðalýr dilsiz anýlar
yaðmur yaðýnca çarpar
duvarlardan püskürür papatyalar
o afâk karatmasýný
ay baðrýna bastýðýnda
karanlýða ölüm!
özüm þiir olurdu unuturdu unutulurdum
yaz yaðmurum
nasýl çoþardý içimde
nasýl iskoç ispanyol kýzýnýn eteðinde
dönme dolapta
bin bir gece masalýnda lunaparktý içim dýþým
çýðlýk çýðlýða her hatýrayý arþýnladým
bir rûya aralýðýnda
her þeyi neþ’eyi satarken birileri
unuttum unuttum çook yorgunum
üstünden çok yýl geçti
pencereme beyaz martýlar çarpmýyalý
yalýçapkýný kuþlarýný artýk hatýrlamýyorum
ve özgürlük þarkýsýnýn tadýný
yaðmurlarý vurdum gözlerinde
mavi göklerin
usul usul içi çürürken kentlerin
boy verdi köylerde zeytin dallarý
püskürdü eteklerinde dað laleleri
acemi bir aþýktým
ben her þiirde... vuslatý sýlâyý sineye yüklediðim...
gittim ... gördüm ... yaþadým ... çocukluk anýlarýmýn evinde!
sanki; yine hiç gitmemiþ gibiyim...
Nurten Ak Aygen
12.8.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.