YEL KALDI
Tatlý bir tebessümle selâm verdi.
Memnuniyetle gülümsedim.
Heyecanlý bir esinti, çok þirindi.
Bulutlar rüzgâr sörfü yapýyordu.
Birden durum deðiþti,
Gelgit olaylarý geliþti..
Görünmez olduðu halde,
Rüzgâr çok güçlüydü.
Dilediði yönde esiyordu.
Kimi caný isterse kanatlarýyla sarýyordu.
Kayalarý çarpýyor,
Denizden býldýrcýnlar getiriyordu.
Bulutlar, deniz, toprak, dal, hepsi, rüzgârý dinliyordu.
O, ne derse, o, oluyordu.
Ben bir çocuk saflýðýyla,
Sevgimi deli rüzgâra kaptýrmýþ,
Geri alamýyordum.
Sevgiyi yakalamaya çalýþtýkça,
Elimde rüzgâr kalýyordu.
Hayatýnýzda bir deli rüzgâr esmeye görsün,
Rüzgâr eker, kasýrga biçersiniz...
Elde yine bir avuç rüzgârýnýz kalýr.
Rüzgâr müthiþ güçlü;
Siz de artýk,
Herkesin gözünde bir efsunlu...
Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.