Artýk sensiz yaþamasýný, Ve sensiz olmasýný da öðretti bu hayat bana, Ve görüyorum ki,sende hainliðin rüzgarýna kapýlmýþsýn, Anlatacak ne tek kelime,nede bir sözcük var dilimde, Ben ki hayatýn bütün acýlarýný tatmýþým, Ve insanlýðýmýn en hazin öyküsünü seninle yaþarken, Acýlara namertliðe layýk görülen bir ben mi kalmýþtým þu hayatta,
Gelir geçer elbet bu günlerde dostum, Yüreðimin ýzdýrabý dinmeyecek belki ama Bütün takvimlere sýðdýrdýðým göz yaþlarým, Gülen gözlere dönüþecektir elbet, Ve görüyorsun iþte, Sevmenin seninle ne kadar anlaþýlmaz olduðunu, Þimdi ben,namertler yurduna koyduðun þu ömrümün, Hiç bir zerresini sana helal etmiyorum, Allah biliyor ya zalimsin VOLKAN ÞAHBAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
volkansahbaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.