Sonsuz Ufuk
Deruni denizlerimin dalgasý,
Üstü kapalý bir çarþý yalnýzlýk,
Ve geçen zamana karþý,
Býrakýlan duygular köprü altýnda,
Kaygan ve hýzlýca,
Mavi okyanus diplerine bakmak,
Sonsuz ufuklara kelimeler karalamak,
unutulmayacak
Zehirli yýldýzlar gibi,
Ve ruhun en derin yerlerinden düþen
Kelimler biriktirdim.
Loþ ýþýklý orman patikalar çizdim.
Senden habersiz adýmlar,
Kum saatinden kirli dakikalar akar,
Saklý sandýklarda küflenmiþ duygular,
Siyah dumanlara hapsolmuþ alev akisleri
Kayýptý rotam.
Býraktým kayýklarýn içi hüzün yüklü,
Sessiz nefessiz kâðýtlara sarýldýðým kelimler,
Geri sarýp derinlerinde kaybolduðum aþk kasetleri gibi,
Ruhumun mahzenlerinde yýllanmýþ acýlar,
Yazýlanlar sadece masamda düþen tozlar,
Kelimeleri çýkarmayýn mahzenlerimden,
Sadece onlar yaþarlar ben ölürüm.
Onlar yaþatýr benliðimi,
Anlatýr söyleyemeyeceðimi,
Masamýn üzerinde unutulmuþ,
Silinmeye yüz tutulmuþ duygular,
Hiçbir zaman yok olup gitmeyecek umutlar,
Sonu olmayan yolculuklar
Zafer Elçi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.