KONUŞUYORDUK

Cennet cennet konuþuyorduk,
"Benim cennetim sensin" diyerek gülüyordu
Ahmak ahmak yüzüne baktým.
Gülüþüne katýlsam mý katýlmasam mý,
Kararsýz kaldým
"Senin cennetin sarhoþluk,
Benim cennetim sessizlik" dedim
Kararsýzlýðýma son verdim gülümsedim..
"Özür dilerim gülme hastalýðým var benim"
"Benimle alay etmek sana yakýþmaz"
Öfkelendirecek biþey yapmamaya dikkat ettim
"Haþaaaaa, sen de benim gibi yetiþtirilseydin,
Kadýn olsaydýn, belki beni anlardýn"
Önceden ona konuþmak bir suç gibi gelirken,
Þimdi tam tersi konuþmamak bir suç gibi geliyordu.
Artýk onunla konuþmak için,
Kendime güvenim kalmadý...
Artýk deðersiz olduðumu düþünüyor,
Bu yüzden öfkeleniyorum...
Artýk bundan eminim, evet ben deðersizim...
Ama benim de hakkýmý yememek lâzým,
Çünkü ben de mutlu olmak istiyorum.
Deðerli olmak istiyorum.
Sevimli kibar iyi bir insan,
Canlý bir umut,
Doðru yolda üzerime düþeni, hakkýyla yapýyorum.
Olacak olan olsun dediðim çok oluyor,
Ama ben kendimi kandýrýyorum’
Çünkü olacak olanlardan çok korkuyorum.
Çünkü olacak olanlardan çok korkuyorum..
Asiye

Sosyal Medyada Paylaşın: