MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

-Oysa vuslatta son vakitler…
AZAP

-Oysa vuslatta son vakitler…





ki ölüm vaktini zavallý hiç bilmiyor
oysa ki vuslatta son vakitler
hep kuþ uçuþu bakýyor
ve hata üstüne hatada duçar biçare
kepazeliði yüz karasý
karman çorman iþte harcar zamaný
güzel olan ne varsa kaçýyor

soysuzluðu boy boy dizilmiþ
kömür karasý yüreklerle
vicdan sessizce kaçýyor bir köþeye
sonrasý yeni bir insan hüküm sürüyor
katran karasý geceye

sokaklarýný çevreleyen rezillik yegane seyirli
bilinmez ki kimin eli kimin cebine tehirli

haya görmeyen yürekler
edep bilmeyen dimaðlar
ve sadece
bir cebin þiþkinliðini ölçen bedenlerle
arsýz kadýn
soysuz erkek
her bulduðu an ceviz kýrýyorlar

saniyelik duygular sýçrar
nefse uyumdur karar
bir ömür boyu çýkýlmýþtýr yoldan
ve tüm deðerlerden

beyaz çarþafta böyle bir ömre az
menfaat bu verir gaz üstüne gaz
an sadece aný çeker
ortaya dökülen her þey
esvap altýnda et
utanmadan savrulur ortalýða

her an ölçülen hayatýn
son nefesinin hali ölünce görülür
etle elde edilenler ateþe bürünür
peki bunun neresi kâr

yeri kara toprakta bekler anýný
ve sunulacak o karanlýk emrine
kirletip durdukça kanýný
er geç son bulacak
bayat ruhlarda yatan duygular
ve kokuþmuþ bedenler

rezilce yaþamýn dört duvar arasý
çýksa da foyasý
sýðýnýr durursun edepsizliðe
ama bir gün bir ses duyulur
ve yýðýlýþta da kalýrsýn hiçliðe…



(11.08.2016) AZAP…











Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.