Susarak hep susarak unutmayý,
Düþe kalka Yaþayarak yokluguna alýþmayý,
Güvenerek en yakýnýna aldanmayý,
Severek çok severek kaybetmeyi öðrendim ben..
Baktýðýmda yüzünde sevgiyi,
Gözlerinde dunyayý gördügüm
Gülüþüyle cana can katan biri sandýgým
Kalan için,Þerefsizce çekip gitmek nasýl imiþ ögrendim ben..
Hep veren olup,hiç almadan
Hoþgöru sýnýrýnýn üstüne çýkýp
Yerden yere vursada ,yare tutunur iken
Bunca yýlýn vefasýzca atýlýþýný gördum ben..
Her düþtügünde el uzattýgým
Kimsesi yok iken,limaný oldugum
Kötü günününde.canýna can kattýgýmýn
Kapýsýndan köpek gibi kovuldugumu gördüm ben..
Umudumu umuduguna bagladýgým
Sevgisinde sadýk kaldýgým bekledigimin
Þerefsize 10yýl sonra
Parmagýnda yüzügüyle beni vuruþunu gördum ben..
Söyle daglarýn yaban gülü
Þimdi Sen Kime Nasýl Güvenir
Bu tarihi hafýzandan kazýrsýn
Düþmanýn olan Dostlarýný Nasýl Ayýrt eder
Bana Nasýl Kýydýnýz diye Kimlere Sitemlenirsin
Söyle sen bu ihaneti nasýl silersin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.