KALDI ANNE

Kolaya ermedi çektiðim dertler;
Elimde, avcumda zor kaldý Anne…
Ruhumu daðlayan ateþten sonra;
Yürek ortasýnda kor kaldý Anne…

Bahtýna küs olan bahtýný asar;
Kimine erkenden uðradý seher;
Kimine yaz geldi kimine bahar;
Benim daðlarýmda kar kaldý Anne…

Çýkmadý neylersin baktýðým fallar;
Kurudu topraklar kurudu dallar;
Beden þehrimize uymadý yollar;
Gezdiðim sokaklar dar kaldý Anne…

Eyvallah eyledik gelene Hak’tan;
Sabýr gemileri yakýldý çoktan;
Saçým sakalýma karýþtý yoktan;
Siyah saçlarýmda kýr kaldý Anne…

Dönülmez sefere çýktým çýkalý;
Ne varsa elimde yaktým yakalý;
Dilsiz resimlere baktým bakalý;
Sanma gözlerimde fer kaldý Anne…

Aklýmý del etti tüm bahaneler;
Tutsak özgürlüðüm tutsak haneler;
Neler diyecektim ben ona neler;
Dilimin ucunda sýr kaldý Anne…

Nedenli, nedensiz dökülür yaþým;
Bitmeyen dertlere çatýlýr kaþým;
Ne dostum hal bilir ne arkadaþým;
Yaramýz üstünde çor kaldý Anne…

Tükenmez acýmýz bitmez kederim;
Ýki karýþ toprak varsa, ederim;
Taþ üstünde taþ koymadý kaderim;
Bugün topal yarýn kör kaldý Anne…

Parmak uçlarýmda tütün sarýsý;
Kýrdý kanatlarý gönül arýsý;
Eksildi canýmýn öbür yarýsý;
Ömür kervanýnda bir kaldý Anne…

Ali ALTINLI – 09.08.2016
Saat: 13:27

Sosyal Medyada Paylaşın: