ROTA

ROTA
Kayýp rýhtýmlarýn içine gizlenmiþ hazineler;
Gözlerimi sizde býraktým ben.
Rýhtýmdan kaldýrdým kulaç kulaç yüzmeyi;
Unuturcasýna hatýrladým.
Yer almadýðým sýra daðlardý .
Beni volkan sýklýðýnda ayýklayan sevdanýn;
Bin çeþitli mahþerinde;
Kalben araftayým.
Ne günahlarým ne sevaplarým;
Mekana ait deðildi.
Bana hiç deðildi.
Güldü gür pýnarlarý akan gözlerim;
Senin gözlerine yazdýðým ilk þiirde.
Sonlarý unuturcasýna;
Bilirdim.
Çünkü sonlarým hep kötüydü;
Kötü kahraman olmadan.
Bitiyordu hazin yamaçlarýndan;
Düþen tükenmiþlikler gibi.
Yoruluyordu;
Bedenim ve meskenim;
Ýçinde sayýklanan bir avuç hatýra;
Sayýklýyordu gizemin içinde mahþerleþen sevda;
Suçlanýyordu her kurulmayan cümlenin;
Ederine biçilmeyen duanýn ehemmiyetinin;
Sendelenmesinde çýkan isyanýn,
Adýmlarýydý bunlar.
Rota kýrýlmýþtý kalben.
Ne yana dönsen buzdaðlarý.
Buzullara yazmadan üstelik.
Kývanç duyulamýyordu acýnýn beþiði.
Sallanýyordu ne yana dönse.
Rotanýn þaþkýna dönen nidalarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın: