Aðalar Paþa’lar resmi geçit yapýyor, Geçiyor; bakarak dünyaya kör kör. Aslýnda daha doðmadan; Kaybolmuþ "kara koyun" Bilmiyor meþhur olmaktan baþka oyun... Acý acý tüten kömürdür armasý onun Paþadýr...yüceltilerek, Paþadýr...çevresini pire gibi ezerek, Geliyor… Paþalar, aðalar soyu, Muhalifleri? Say ki hepsi, ya ölü, Ya da tükenmek üzere soyu. O paþadýr; “o” çok güçlü.. Ülkesinde çocukluk günü görmemiþ; Çocuklar yetiþiyor.... Yarý çocuk, yarý þeytan türü. Halkýn arasýna karýþtý mý bir de, Hoþ geldin paþam, Buyur paþam, El çýrp müzik baþlasýn paþam... Yaþlý bir kadýn olarak düþtüm gününe "Sen þurda dur bekle" "Bu gün biraz zor, Þimdi git yarýn gel hele Paþanýn ziyareti bitsin de, güzellikle"’ Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.