Baþka birisiydi o, bakýþlarýyla, edalarýyla, gamzeleriyle.
Bugüne kadar birçoðunu tanýdým. Ama yok yok bir baþkaydý o, Rüzgar olan saçlarý, Güneþ olan gözleri, Alev olan elleri...
Acýttý canýmý hiç merhamet duymadan, Sýzdý damarlarýma bir þýrýnga gibi, Girdi aklýma bir virüs gibi, Kör etti gözlerimi kara bir leke gibi.
Nihayetinde kurtuldum o lanetten. Caným yandý ama kabuk baðladý. Yüreðim sýzladý ama yeniden yaratýldý. Týpký sönmüþ bir ateþ gibi ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Sevmek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.