Boş Ver Bilme

Bir tren kalkýyor
Sessiz bir tren

Nedendir bilmiyorum
Aklýma geliyor son bakýþýn

Bütün gün
Yaðmur yaðdýðýný yazýyor günlük

Balkona çýkýyorum sürekli
Eylül kokuyor hava

Uzun zaman olduðunu hatýrlatan
Hatýralar gülümsüyor
Çýt yok etrafta

Nereden bileceksin
Bilmiyorsun iþte
Gittiðin günden beri
Biriktirdiðim resimlerinin içindeyim

Sýcak tutmak için yüreðimi saran ateþini
Her sabah o istasyondan
Yeniden yolcu ediyorum seni

Duygusala baðlamanýn
Gerçeði yüzüme vurmanýn
Ne gereði vardý þimdi... Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: