YeTMiŞ SeAnSLıK YoLCuLuK

yedi kýta gezdim
yetmiþ kez suya deðdi ayaklarým
yedi kuþ baþýma sýçtý gülüþe gülüþe
âhh dedim þansým yâver gidecek yetmiþ yýl
çocuktum ya o zamanlar
anlatýlan masallara inandým
en çok da annemin yedi kez anlatýp
yetmiþ kez beynime kazýdýðý uçuç böceði masalýna
ama hayret
hâlâ çiçeklenmedi tabanlarým








yedi deðiþik ekmekten yedim
yetmiþ parçaya böle böle
paylaþtým tüm sevdiklerimle
en çok martýlar, gölde yüzen ördekler
bir de o yedi siyah kuðu sevindi buna
çocukluðumun üzerine yetmiþ kez yemin ederim ki
hepsi dostlarýmdan daha çok insandý
hiç biri vurmadý sýrtýmýn kamburuna
üfleye üfleye gülsuyu döktüler sýzýlarýma
filizlenmeye baþladým








yedi iklimi yaþadým
yetmiþ asýr þiir yazdým kimse duymadan
kâh yedi rengine dokundum gökkuþaðýnýn
kâh yedi renginde yokoldum matemin
eksi yedi derecede yetmiþ saat seviþtim aþkla
küle döndük
yedi kutup yýldýzý örttü üstümüzü
bülbüle döndük
yetmiþ kez hâykýrdýk sevgimizi
hiçliðe bölündük
çiçeklendik











nagi han


Sosyal Medyada Paylaşın: