Yine bir baþýma, yine yalnýzým Otur karþýma þöyle dostça Yüzüme bak, yalnýzlýðým Dünya mý boþaldý Ýçimdeki konaklar mý yýkýldý, bilemem Neden geleceðe kurulu köprüler uçtu Geçmiþ yine sýðýnak, neden
Ah ! Yalnýzlýðým; bir þey deðiþmedi Ben, yine ülserli bir hýrçýn Sen, acýlarýma gülen deli kýz Ne söylediysen yaptým Astým sol duvara gençlik resmimi Sað yana dizim dizim kitaplarým Þu köþede baðlamam, þurada küçük masam Çoktan uyumuþ olmalý karým, çocuklarým Otur karþýma þöyle baþ baþa kalalým Derelim Mansur’u periþan eden gülleri dar’da Ve..Ýlk tekbiri duyalým derince kuyuda
Yunus’la söyleþelim, Mevlana ile yanalým Sinan’la kubbe çatýp, Füzuli ile kanalým Görelim Ýbrahim’i güller içinde neyler, Yükselecek çýnarýn hikayesini mi söyler Bu ateþ, bizim de içimize düþer Böylesi zamanlarda Tuðlar kalkar, kös vurulur Akan sular durulur Zafer taký yürür meydanlarda
Gönlümüz Malazgirt’ten düþer bebek koyuna Göðüs geçirir Belgrat, Tuna alýr koynuna Geçer üzerimizden nice devirler geriye Kaç mýsrada, kaç güzel ele gelir Yedi cellatla Genç Osman hançerlenir Allah’u Ekberler kanlýdýr; kýþta-karda Sadabad’a giden güzeller Nalýn kýrar kaldýrýmlarda Bir yanda asýlý kalýr Þair Nef’i Genç Osmanlýlar çile doldurur zindanlarda
Ah yalnýzlýðým N’olur sabah yýldýzý erken doðsa üstümüze, Kan ve güller karýþtý bu gece hikayemize
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
hyazici58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.