Bir okyanus dun sen, Ucu bucaðý olmayan. Dalgarýný öfkeyle taþlara vurduðunda ben, Gözlerimi kýrpmadan, Seyrediyordum yaþayýþýný. Sen farkýna bile varmadan, Dinliyordum yaþanmisliklarindan kaynakli haykýrýþlarýný. Kara bulutlar üstünde eksik olmadan, Bulutlarinin renginden belliydi þanssýzlýðý. Simdiye dek sessiz kalmaktan , Yakýnan haykýrýþlarýn gökyüzünün sessizliðinde yankýlandýðý, Günlerin gölgesinde kalan geceleri hatirlatan. Tüm benliðimi sarmýþtý karanlýðý, Ve ben bekliyordum yaþadýðýmýz karanliklardan, Kuracaðýmýz aydinliklari anlamlý kýlmayý. Piyon
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.