Siz uykunuzdayken görürdüm onlarý saatin týkýrtýsý susar takvim yapraklarýndan silinirdi tarih gecenin üþüyüþü son bulur ýlýk bir nefes olurdu hayat
beyaz tüy rengindeydiler telaþlarý yoktu huzurdan dokunmuþ bir giysi her birinin sýrtýnda yapraðýn ýlýk yelle titreyiþiydi bakýþlarý kendi hallerine býrakýlmýþlardý saf ve özgür
Kim miydiler? durmuþ bir zamanýn bekçileriydi sanki Ne mi yapýyorlardý? gecenin nöbetini tutuyorlardý Gördüðüm neydi? suskunluklarýydý gördüðüm çocuk masumiyetiyle
hangi ara oldu bilmiyorum olan olmuþ büyümüþüm fark etmeden yiten çocuk hevesleri gibi gelmez oldular bir daha
kýrýk bir kurþun asker camdan bir balerin yataðýmýn baþucunda ne zaman bir kabustan sýçrasam suskunluklarýný dinliyorum usulca.
Hüseyin Gökmen 08.06.2016 12:30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Gökmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.