KEMANCI
KEMANCI
Söndürdüm ýþýðý, yaktým mumlarý,
Efkarýn yayýna , vur be kemancý,
Hüzzama zincirli,aþk mahkumlarý;
Ne hicaz ne hisar, sor be kemancý
Gece ellerime, pembe dökülsün.
Hasret naðme naðme, belini büksün.
Arþenin dilinden,þafak sökülsün.
Aþýðým sabaha, yor be kemancý
Sek raký içelim, donatsýn hancý,
Her yaya vurdukça, depresin sancý,
Çivi çivi söker, acý da acý,
Kadehi kadehe vur be kemancý.
Bahtta umut naçar, sen gül de bana,
"Gülüne konmayan, bülbül" de bana,
Ateþim yabana, külüm yabana;
Sevda Ýsrafil’den, sur be kemancý.
O yar göz ucunda, vücudum esrik,
Dillerim dolaþýr, dermaným kesik,
Uykulara eyvah,aymaya yazýk;
Saati sonsuza, kur be kemancý,
Kadir KOCA
14.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.