Ben artýk toprak kokuyorum Elimdeki buket çimenden Her sabah karýncalara selam çakýyorum Ýçtenlikle,övgüyle Biraz soðuktur buralar Güneþ deðil aydýr benim ýþýðým Bir yanan bir sönen kördüðüm Kuþlarla konuþtum Beni çok sevdiler Sürekli kozalak atýyorlar Dikili aðaçtan Arkadaþ yoktur buralarda Derdimi belki bir sineðe Belki bir uðurböceðine anlatýrým Gülmek deðil,aðlamaktýr hergün gördüðüm Yakýnda olup da dokunamamaktýr Bir geçmiþim var baþucumda Bana nerde olduðumu hatýrlatan Ben artýk toprak kokuyorum Ne yazýk ki bir kolye deðil, bir demet çiçektir hediyem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Huri Er Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.