Sen öldükten sonra bende
Unutulacaksýn çabucak, /emin ol/
Kederden asla çýldýrmayacaðým...
Kanla yýkayacaðým bendeki izlerini.
Ellerimle giyindireceðim mezarýna kara topraðý.
Gömdükten sonra seni þarkýlarýn suskunluðuna,
adýn anýlmayacak bir daha.
Sen öldükten sonra bende
Tüm kabuslarým yitecek
ve hortum dönecek gökyüzüne.
Kan izlerin sensizce
Kalakalacak ayak izlerimde.
Unutulmuþ en son þiirde
Yosun tutmuþ sözcüklerden ibaret kalakalacaksýn,
Duyulmayacak çýðlýklarýn, susuþlarýn ardýndan.
Senden gelecek her sese
gözleri ama,
dilleri lal,
saðýr kesilecek sözcükler.
Alýp gideceðim birlikte uyanacaðýmýz sabahlarý
Benden arta kalan en son þey bu þiirim olacak…
dudaklarýndan dökülmüþ
son sözcükleri de süpürüp atacaðým
sevmeyecek bu yürek hiç kimseyi bir daha
sen olsan da...