Mevlam Af Etsin

Bugünlerde tedirgin anlar yaþýyorum
Kýraatýný bilemediðim þarkýlarý dinlerken
Ölümün soðuk nefesini ensemde his ettiðimden beri
Kendi geçmiþimle kavgalardayým

Belki çok çirkindim kendi karanlýðýmda
O yüzdendi bana olan ilginiz
Kiminiz aþka olan noksanlýðýmý sevdi
Kiminiz de yüreðimin burukluðunu
Siz benim çirkinliðimin gölgesinde güzelleþirken
Ben yüzünüzün ayrýntýlarýný ezberliyordum bir bir

Karþýnýza çýkmaya korktuðum gözlerinizin nazarý eritirken beni
Kaç güzel yüzde mezarým kazýlý, ben unuttum
Biliyordunuz
O yüzden siyah saçlarýnýzý boynuma doladýnýz

Haps ettiðim düþüncelerimin tutsaklýðýnda
Karanlýk gecelerde kaç kez düþtüm, kaç kez kanadý dizlerim
Esmer güzellerin yalvarýþlarýna aldýrmadan
Kalbime dayadýðým mavzerin kaç kez çektim tetiðini
Anlatamam

Gözlerinizin þeytani güzelliðine aldanýrken
Her seferinde yanýldým
Hüsran denizlerinde gezerken tek baþýma
Her yeni periþanlýðýmda kendimi baþka kollarda buldum
Suçlu benmiydim
Yoksa sizlermi

Tanrýnýn cennetine günahlarýnýzla gireceðinizi mi sandýnýz
Kalbimin kýrýklýðýnda ettiðim beddualardan
Kaç kez yalvardým cehennem zebanilerine siz bilmezsiniz
Ve sizler deðil
Mevlam af etsin beni
Mevlam af etsin...


Sosyal Medyada Paylaşın: