sevgililer gününe daha çok var diyordu annem hediye bakacaktý ömürlük eþine iki yüzük alýp isimlerini yazdýracaktý içine nasýl da sevinçliydi yeni gelinler gibi kanatlanýp uçacaktý nerdeyse
âhh aþk yara aðýr dilde kekremsi tat üþümüþlüðüm kordan ateþ baðrýmda yatan kocaman taþ korkak ellerimle dokunsam bir türlü dokunmasam bin türlü
baþýmý yatýrmýþým hasretle anýlarýn diz(e)lerine saçlarýmda sýmsýcak babamýn elleri aklýmda üstünü kara teslim ettiðimiz o gün el’den tebessümlerime gülden bir yaþ külden bir ömür
þimdi en sahici rüzgârda vurgun yemiþ hâlâ uçmaya çalýþan sevgi kelebeðiyim ya sâhi aþk karý delip açar mýyým babamýn mezarýnda her ondört þubat da...
nagi han biraralýk/ikibinonbeþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.