Yağmurlarda sizi ıslatacak

Bak yine korkutuyor gece
avlusunda bekliyorum yüreðinin
bir yaðmur dokunuyor hiçliðine
yüreðimi düþürüyorum güz yavrusu sokaklara
ellerin olmayýnca bir hiçlik daha kanýyor
sonra bir gece daha korku dolu
korku acýmýzý kanatýr mý anne?

Gidiyorum,
geçmiþimde tozlu bir sevda býrakarak
yeni bir kýrmýzýnýn kýnýnda
silahýmý þiire buluyorum

ne gece senden
ne sen siyahtan ayrýlýyorsun
gözlerinde bir kahverengi çiçek
beni bütün papatyalardan azat ediyorsun


Gidiyorum,
suya yazdýðým bütün þiirlere bir dip not býrakarak
’’yaðmurlarda sizi ýslatacak’’




Acýya kanan bir matemi
gözlerinin isine doðru
içinde bir gelecek aþk
bir sessizlik tarafsýzlýðý
sende bir yürek
öyle içsiz býrakýlmýþ
sen öyle bir gidiþi
öyle bir cansýz bedene ýsmarlamýþsýn ki
bütün cesetler ölü takliti yapmýþ
küsmek deðil bu hayýr
sadece konuþmaya takatsiz kalmak
sana yazmazdým oysa
küserdim kaðýda mürekkebin kalemine


senin kalemin mürekkep mi sanýyorsun güzel bakýþlý kýz
senin yüreðinde içimin sarhoþluðu var
geceler boyu seni isyan eden
bir aðýzdan çýkmýþ
beynin ne dediðini umursamamýþ sözler
kulaklarýmýn duymaya mecali kalmamýþ
hatta duymamazlýktan geldiðim sözler


Sen giderken öyle yazdým ki sana
þimdi ben gidiyorum
yine yazýyorum
suya yazýlmaktan
ýslatamadýðým kelimelerdi bunlar
þimdi senin yaðmurlarýn ýslatacak
burada benim yangýnýmý hiçbir yaðmur söndüremeyecek
hoþçakalacaksan
hoþçakal!
gönlümün en tenha sayfasýnda
gönlüm olarak.






Sosyal Medyada Paylaşın: