Bir gece dolunay sahili gibiydi hayat kalbim öyle bir yanýyorduki zamanýma küstüm gözlerimin altý mos mor oldu kendimi ýssýz aynanýn karþýsýnda buldum yarim söyle bana neye yaradý bunca acýlar bunca oluþan yaralar ters köþeler üzerinde sürüklendim kabuslara bile alýþtým sensizlik çok zor oldu atlattým sandým kendimi kandýrmýþým bir yaþlý aðaç gölgesinde oturuyorum göslerimdeki yaþ topraðý güçlendirir oldu asma suratýný diyen dostlarým var oysaki bizi ayýran onlar ýssýz aynanýn karþýsýnda saatlerce ve günlerce göz yaþlarýyla boðuluyorum hayat bumu kadere sýký sýký sarýlmak bumu en önemlisi ýssýz aynanýn karþýsýnda kahrolmak bilmedi kimse anlamadý beni kimse þimdi sadece yaralý bir kalbim var belki birgün herþey güzel olur diye umudum da var
Sosyal Medyada Paylaşın:
Onur Aktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.