Ben Sen Lokman

Yine ayaktayýz
Gecenin uykularý kaldýrýmlara
Lav ettiði geç saatte

Endiþe kirece dönüþürken
Korkularýmý öldürüyor ayak seslerin
Þiir gibi geliyor gelmelerin

Çýkýyoruz düþlerin sükûneti emziren
Ýhtilal vaktinden

Umutlu heyecanlý bir o kadar da aceleci
Aþk zamandan kaçacak gibi
Merhabayla tutuyorum ellerini

Hemen gidecek misin diye
Merakla gözlerine soruyorum
Gözlerin gecenin karanlýðýnda
Ateþ kehribarý sýcaklýðýnda

Sonra yüzümü gömüyorum ellerine
Titriyor parmaklarýn tenin bedenin
Beline dolandýðýnda kollarým
Omuzlarýmý sarýyor saçlarýn
Kalbin deðiyor kalbime

Senin istediðin gibi dokunuyor heyecan
Unutturuyorsun geleceðimi hayallerimi

Yarý düþ yarý gerçek
Sevda çekip götürüyormuþ sevene sevdiðini
Ýnandýramaya çalýþýyorum kendimi

Hadi anlat desen anlatamam
Bildiðim, sevmeye aç her yerim

Korkularým giriyor araya
Sessizce sesleniyor
Kim bilir
Yarýna ne ölümsüz sözler kalýr
Ne de kafesini yerinden söken titremelerim

Bakarsýn ki günün birinde
Unutmuþuz her þeyi

Sahi, senden az önce
Lokman acýtmýþtý kulaðýmý
Her þeyin yalan olduðu dünyada
Sadece hoþça kal ile hatýrlanýr diyordu
Yürekten sevdiðine inandýðýn sevgili... Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: