Hatýrla sevgilim
zincir gibi bir birine baðlanan ellerimizi
ýslanmayý umursamadan
yaðmurlu günün birinde el ele
yürüdük birlikte
Nasýlda içimizdeki çocuk
dýþarý fýrladý
örülmüþ ellerimizin üzerine oturup sallandý
kaybolduk beraber
yaðmur damlalarýnýn ýslak ritminde
bulduk ama samimiyeti o gün
tutuþan avuçlarýmýzýn hararetinde
Yitti birden bire mekan
o yaðmurlu caddenin ortasýnda
birleþmiþ ellerimizden saçan ýþýktan
aydýnlandý zamansýz bir an
büyülendik lahzanýn sihrinden
kurtulduk
sürüm sürüm arzulara sürünmekten
ve
anýlarýn kederinden
biliyor musun?
O bulutlar...
evet sendin gökyüzündeki o bulutlar
bense kalbinden yaðan aþk
ýslattý yaðmurun sihirli damlalarý
el ele yürüyen gölgelerimizi
yürüsünler diye kendimize
uyusunlar sonunda
..
.
güneþin kucaðýnda
Muhammed Ahmedizade