Öyle ki Bana gözlerini sevdirdiðinde Tenindeki aþk çiçeklerinin kokusu Ýrem baðlarýnýn ruh okþayan sesiydi
Daðlarý Yollarý Hasreti araya koydun da ne oldu Gül taþýyan ellerimi kanatarak Hangi muradýný alnýndan öpmüþ oldun
Denizler kadar durgun Dalgalar kadar hýrçýn Kayalar kadar ýslak Özlem tufanýndaki gecelerime Uçsuz bucaksýz sevgiden Uçuþan kar tanelerinin ferahlýðýyla Bir hatýr •bir selam kopup gelmez mi? Esmerleþen varlýðýma
Nasýl olur diye geçirme aklýndan Sözlerin bittiði yerden de görülüyor Hiç gitmediðin bir þehrin Yabancý sokaklarýnda Kendi kendini gözleten hasret Geceleri uyutarak varýyor sabahlara
Ve Özledikçe anlýyorum Neden okunuyor romanlar Neden yazýlýyor þiir
Hasret diyorsam silmiyorum Ölümü düþürmek istemiyorum araya
Her hangi bir yerde Kendi kendine konuþurken Ya da kendini anlatýrken birine Olur ya Adým geçerse kalbinle aranýzda Hiç görmedim tanýmadým desen Yalanlar söylesen de
Sönmeyecek Parlayacaktýr Aþk denen sessiz ýþýk içinde....
Sibel Kýlýç.... Sevdayeli....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.