Sokaklara dökülen nun sessizliðinin içinde Arzuyu çaðýran hayallere turnalar uçurtarak Yanmýþ bir gecenin özlem ayin´in ortasýnda Duman kovalamak bana düþer
Bana düþer Kurumuþ dere yataðýnda can çekiþen Baygýn ahududu yapraklarýnýn Soluk tebessümleri
Oysa aþký kalbinin orta yerinde kutsal bir ilah gibi saklayan sessizliðimin Ulu orta kendini deþifre ettiði görülmemiþtir
Dikkatini çekmemiþtir Ay’ýn alnýma haset olduðu zamanlarda Gölgemi takip eden esrarengiz birinin
Erguvanlarla kaplý dönemeçler Çarparken omuzlarýma Ýçimi titreten bir þeyler öneriyor
Yaþayan ölüler listesinden çýk Artýk sen ne hallerdesin kimse bilmiyor
Sevda ateþ buldu Durma yürü Mektup, telefon, telgraf terk et her birini
Yaz mevsiminin þu son günlerinde Her yaný çocuk Her yaný bahar gibi gülümseyen Bir sürü güzeller içinde bekler mi beni Bekler mi acaba Anadolu’nun en orta yerinde diye Sorma bu sorularý bir daha kendine Yürü kalbinin sesine yürü....
Sibel Kýlýç.... Sevdayeli....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.