SUSTAYIZ SEBEPSİZ
SUSTAYIZ SEBEPSÝZ
Boþ vererek oyunun kurallarýna,
Aklýn iniþ yokuþlarýndan alýyorum bir mola.
Senden bir aný aklýmda...
Düþündüm ki, seni tanýdýkça kendimi;
Kendimi tanýdýkça, seni daha iyi baþladým anlamaya..
Þu an, sustayýz sebepsiz..
Ne biçim þeyse suskunluðumuz neyimiz.
Düþüncelerim serpiliyor dað ve deniz arasýna,
Þiir döküyorum ortama..
Sen varsýn içinde hepsinin bir parça.
Ben yerimden kýmýldamadan,
Resmi geçit yapýyor önümde yazdýðým ne varsa yazýlan,
Anlaþýlýp anlaþýlamayan hiçbir þeyi umursamadan,
Yüreðimin derinlerinde eskiyen;
Sinek, inek, zürafa,
Rüya, hülya, hal, hatýr, hatýra...
Dýþardan içeriye bakýyorum bir an...
Þimdi diyorum, iyi gelirdi kafa daðýtmaya,
Bir gül reçeli olsa...
Mutsuzluðu alýyorum, çýkarýyorum kabuðundan,
Kýrýyorum, karýyorum, bir parça gül reçeliyle iyice karýþtýrýyorum.
Akþama biraz erken,
Öðleye geç kalmýþ olmanýn tedirginliðiyle,
Kahvaltýdan baþka þey yokmuþ gibi menüde,
Gül reçeli kurtarýyorum sýrf sen seviyorsun diye..
Pek konuþmuyoruz, olsun..
Bu gün diyete boþ veriyorum.
Þeker mi çýkar, tansiyon mu, bilmiyorum.
Bu gün günlerden GÜL REÇELÝ diyorum.
Bol bol hem yiyor, hem daðýtýyorum...
Asiye
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiye Karagözlü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.