Temizle Rabbim ruhumu kirleten ucubeleri,
Akýl fikir ve bana ya Alim-i Zülcelal.
Derdiler kopardýlar zihnime ektiðim çiçekleri,
Yýkýldýðým da ayaða kaldýr beni ya cenab-ý ba-kemal.
Ümit sokaðýdýr yavaþ-yavaþ yürüdüðüm,
Senin gazabýndýr aklýma geldikçe ürktüðüm,
Sarayýndýr sabah,öðlen,akþam kapýsýný dövdüðüm,
Rahmetindir,merhametindir önünde büküldüðüm.
Aðlasýn gözlerim benden müsadesiz,
Geçmesin zamanýmdan bir an zikirsiz,
Koyma beni düþman yanýnda fikirsiz,
Sen munisin Ya Rabbi biz çaresizleriz.
Kýpýrdasýn kalemim senin izninle,
Yoksa konuþamam ben benden olan þiirlerimle,
Ferahlýyorum ben senden olan sözlerimle,
Huzurlu kýl beni Ya Rabbi adaletinle.
Yüzüm yüzüne bakamýyor utancýndan,
Nasýl saklansam bana inanan insanlardan,
Gözümü kapatsam da kurtulamýyorum ki vicdanýmdan,
Ne istedi fani oðlu bende ki bu seyyahtan.
Her mesafe daralýr ve kýsalýr biliyorum,
Nedendir bilmem ateþe yaklaþdýkça donuyorum,
Kendimi seyretdikçe hýçkýr-hýçkýr aðlýyorum,
Þafak kýsalýyor ben günde beþ defa sayýyorum.