sessizliðim geceleri çarpar küfürlerine lanetin sakat bir fýsýltý olur ölü þarkýlarým usulca koþar içimdeki gökyüzüne.
yalnýzlýk dürter insaný o an sonra zamaný gelmiþtir gözlerin rüyalara darbe vurduðu an terketmeyecek þu yalnýzlýk beni hiç sanmam; uyandýrýyor beni her gece belki de bu yüzdendir sana dokunmamam.
þairinim senin küfürlerindeki sýzýntý gözlerindeki durgunluðun velakin içinde yaþadýðým bir yýkýntý.
bir okyanus gibisin içinde ben yüzerim ben yüzerim sen boðulursun sonra sahipsiz bir þarký oluveririsin besteni bir tek ben söylerim.
bunlarý bana sen söyletiyorsun gece gider yuvasýna yýldýzlar karanlýða yenilir,söner karalar yaðmura döner yüzünü sarýlýr içinde taþýdýðý kuþkusuna ya seni sevmiþsem sevdam tutkun olur suskunluðuna.
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖtekiBEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.