BİR DAHA YAZMAM (112)

BÝR DAHA YAZMAM (112)

Beni zikrederek yazma diyorsun.
Peki öyle olsun bir daha yazmam.
Bazen sessizliðe laf koyuyorsun.
Kalem þöyle dursun bir daha yazmam.

Nedir bu celallik bu hiddet niye?
Güzelliðe yazýk bu þiddet niye?
Eskiyi býrakýp gelsek yeniye.
Kelam þöyle dursun bir daha yazmam.

Neden bir daha da yazma diyorsun?
Sanýrým içinden kýzma diyorsun.
Ben onat insaným sen biliyorsun.
Dilim þöyle dursun bir daha yazmam.

Selamsýz sabahsýz gitmiþin, neden?
Sana uyacaktým yazmam bilmeden.
Kalem tutan parmak kýrýlsýn birden.
Elim þöyle dursun bir daha yazmam.

Yazma dediðine sebep ben miyim?
Ben düþmanýn mýyým sana kin miyim?
Taþmýþ ýrmaklara dönmüþ gibiyim.
Selim þöyle dursun bir daha yazmam.

Dermansýz kalmýþým halim yok benim.
Arým vardýr ama balým yok benim.
Bülbülün konduðu dalým yok benim.
Gülüm þöyle dursun bir daha yazmam.

Sýrtta taþýdýðým dünya küfesi.
Süremedim bile hayat sefasý.
Rüzgardan alýrým gücü nefesi.
Yelim þöyle dursun bir daha yazmam.

Yalnýzlýðý sevmem hiç kalamam ki.
Senden koptuðumda söz alamam ki.
Birazcýk eðilsem doðrulamam ki.
Belim þöyle dursun bir daha yazmam.

Ne olursa olsun ömür bir deðer.
Kötülük yapmaya deðmezmiþ meðer.
Bugün yarýn ölüm gelirse eðer.
Salým þöyle dursun bir daha yazmam.

Ýlhan ATEÞ (ZAYÝ OZAN)
Ankara, 30/07/2016 Cumartesi
Yayýn : 31/07/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1037895/

Sosyal Medyada Paylaşın: