Korkuyorum
Yalnýzlýðýn esir almasýndan beni
Sensiz sabahlara uyanmak çok zor
Engeller büyüyor gözlerimde
Aklýmla yüreðim arasýnda kaldým
Yanlýþ bir þey söylerim diye
Çekiniyorum
Mutluluk hep teðet geçer
Kimseyle bir alýp veremediðim yok
Öyle bir yerdeyim ki
Ne olduðu belirsiz
Araftayým
Gezdiðim tüm sokaklar boþ
Arkamdan konuþulanlarý duyar gibiyim
Halime gülüyor kaldýrým taþlarý
Her taraf sessiz
Ölüm sessizliðine bürünüyor yer - gök
Sabahlarý uykumdan uyanmak istemiyorum sensiz
Aramýza kimse girmesin
Deðmesin sihirli deðnek bozulmasýn bu büyü
Sensiz bir sabaha uyanmaktan korkuyorum
Aklýma düþüyor o mahzun gözlerin
Kumdan kaleler gibi
En küçük bir rüzgarda yýkýlýyorum
Seni kaybetmekten
Ne kadar korkuyorum anlýyor musun ...
Refik
31 . 07 . 2016
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.