Geçmiþten nükseden Zulmun sesi çýðlýk çýðlýða Sancý nöbetleri sislere karýþmýþ Bir martýnýn kanadýna tutunmuþ gidiyor Sevinci kursaðýnda Tuzlu bir yalnýzlýk Þahlanýyor kýyýlarda...
Hüzün kýrýk dökük aynalarda Umut ise kimsesiz bir zamanýn koynunda Sonu olmayan bir labirent gibi Kesiþmez yollar...
Kara kýþýn heybetle serpiþtirdiði tohum Topraktan baðra düþer Yarým baharlar iniltilere Gölgeler hayallere karýþýr Ýsyanýn sureti acý bir tebessüm gibi yapýþýr Hüküm giyer görünmez yüzler
ve
Varla yok arasý Zaman yinelenir yeniden Issýz bir kentte
Özü aðlar
Sözü daðlar þiirlerin...
Ayfer Aksoy Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayfer Aksoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.