SON SATIRLAR
Senin býraktýðýn acýlara öyle zor dayandý ki bedenim,
Gitmeni inan ben hiç ama hiç istemedim,
Kusursuz bir cinayete kurban gitmekti senin terk ediþin,
Ýnan seni bu kadar çok sevmeyi ben de istemedim,
Ama gel gör ki aþký yanlýþ kiþide isabet ettirdim.
Þimdi ben kederin ta kendisiyim.
Gölgelerin uzanýr adreslerime,
Parçalanýr ya diyarlarý hayallerimin,
Ben ücra bir kalp köþesiyim,
Sevilmemiþ herkesi beklerim!
Ben giderim gülüþler kalýr,
Acýlar elinden tutar yarýnlarýmýn,
Ben öfkenin ta kendisiyim.
Bir karanlýk çýkar içimden,
Boðar yalnýzlýðýmý,
Kýsar sesini.
Hep neden yaþadýðýmý hatýrlarým,
Ben boþ yere geçen günlerin ta kendisiyim.
Yalan denildi yýllara,
Yalan denildi o günlere,
Ýnkâr edildi sessiz sevgili,
Ýnfaz edildi masumiyet,
Pusu kurdu riyakârlarýn büyüsü,
Can acýttý yapýlanlar,
Öldürdü darbeler,
Güldürdü düþmaný olup bitenler!
Ama þimdi,
Ben intikamýn ta kendisiyim.
Gününü bekler sabýra çeviririm gönlümün kýblesini,
Sükûnete açarým içimin rahlesini.
Kelimelerim düðümlenir ta en baþýndan,
Yok ederim gülen suretimi haykýrýrým,
Ben gülmeyen yüzlerin hüznünü ve aðlayan kadýnlarýn haykýrýþlarýný içimde taþýrým,
Belki þimdi paramparçayým.
Ben anneyim,
Doðururum içimden güneþleri
Aðlarým geceleri,
Yorulurum yollarda ve bitmeyen yalanlarda,
Her gün bir adiye daha kanarým,
Her gün bir insaný daha hayatýmdan atarým.
Ýçim bana zindandýr,
Yüzümün ardýnda neler neler saklýdýr,
Derdimi ruhumun diplerine batýrýrým.
Ben hayatýmýn imtiyazýndan mahrum bir garip ruh,
Meçhul yollara baþkoydum,
Adýna gelecek diyorum.
Benim adým yollar,
Ýzler, aðlayan diyarlar,
Gidiyorum..
Gitmeyi inan ben hiç istemezdim,
Keþke hatalardan dönebilseydin ve dur diyebilseydin
Ruh, dizelelerinin imkansýzýdýr artýk,
Kalamaz.
Kalmak haramdýr artýk!
Labarnas
Ece Ýslâmoðlu - 2014
Görsel: Google