Yeni dizeler yazmak lâzým kalemin tükendiði yerden,
Eski dizeler hazinesidir mazinin,
ve dahi mührüdür atlattýðýn bunca badirenin,
Silemezsin.
Yeni bir sayfa açmak lâzým uzun bir uykudan kalktýysa kalp nihayet,
Kimdir kapýyý çalan o yabancý,
Çok uzun zamandýr kimseler buraya uðramamýþtý.
Vazgeçmek lâzým miyadý dolmuþ adreslere mektup yazmayý beklemekten,
Viran olmuþ bir þehri binlerce kilometre geride býraktýysa kalp,
Hangi þehrin sokaklarýnda dolanýyorsa þimdi,
ve hangi adam o karanlýða tuttuysa meþaleyi,
Yeni þarkýlar dinlemek lâzým,
En son býraktýðýn yerden.
Mevsimler, mevsimler geçti unuttulduðu yerden,
Ýzden, sesten ve nefesten.
Seneler geçti.
Ey ruhum býrak savrulsun saçlarýn gökyüzüne
Kalemini, defterini indir tozlu raflardan.
Silinmesin gözlerindeki sevinç satýrlara doymadan,
Bir þarký bulamýyorsan, sen yaz bir þarký.
Avuçlarýn yeni bir aþkýn izinde dolansýn
Ya da dolanmasýn.
Kendin için söyle, kendin için düþün.
Saðýr olma vicdanýna ama kapýlma hak etmeyenler uðruna.
Kapýlma ki bir daha yaralanmayasýn.
Yeni þiirler okumak lâzým,
En son kaldýðýn yerden.
Eski þiirler arka bahçesidir ömrün.
Unutamazsýn.
Ece Ýslâmoðlu / 19.07.2018
AKDENÝZ/TÜRKÝYE