Aþk hisseder! Aþk aþk… Nereye yine? Buradaydýn hani! Gitme dur yanýmda kal Hadi güzel þeyler söyle Hatýrýmdan çýkmayacak þeyler… Kan tutar, can tutar, aþk tutar Yorgun kelimeler sevda yoksunu gönlümden Kopup ta çelik pençe aðzýma yol almakta Çýkmaz bu çetin hapishaneden Devinimini kendi içinde yaþayan bir aþk Buzdaðýnýn görünmeyen kýsmý gibi… Anlaþýlmazlýklarýn, anlamsýzlýklarýn kapalý kutusu Aczi de fakirliði de kendine Aþk kime? Hadi þimdi sor kendine tanýmla beni Ver cevabý bana sakýn söyleme Sözler deðil gözlerde görürüm Dini özünde, saflýk, temizlik sözünde Yeri geldiðinde çetin olur kendince Memnun oldum aþk! Ýyi ki geldin gönlüme…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saffettin ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.