ellerimle boyadým dünyayý her biri kazýdý izlerini parmaklarýmýn önce yüzünde gezindi dudaklarýn ise inceydi dokundum ve bir daha durmaksýzýn yol aldým dünyanda kalabalýklarý aþtým birer birer tel tel saçlarýnýn ucunda omuzlarýnla kaldýrdým yükümü ayaklarýn ezdi önce dirseklerin itelese de ellerimle boyadým dünyayý sana dokunmanýn hevesiyle
gözlerimi kendi ellerimle kör ettim bir baktým dünya yerindeydi çocukluðum yerinde sen yerindeydin sustuðum anlarýn esiri olurken kalbim þimdi umutsuzluðuma isyan ettim sýcak sýmsýcak bir yaz akþamýnda ayný lambanýn altýnda tutarken ellerini bir þarkýnýn kavgasýnda kim bilir koþarken bir yaðmurun altýnda ýslanmýþken tüm kelimeler sana yazamadýðým onca þiirin hatýrýna sus biraz sus ki uykuya dalalým rüyalarýmda birlikte her kapý ayný bahçeye açýlýrken þimdi sýra sende þimdi dünyamý gezinmenin vaktidir kendi ellerinle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
can1975 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.