15 TEMMUZ DESTANI

...tanklara meydan okuyan bir milletin
þanlý yiðitlerine ve dahi þehitlerine tazimle...

On Beþ Temmuz gecesi cinnet getirdi zalim
Cadde sokak kan gölü, bu ne hunhar bir talim(!)
ABD’nin uþaðý, vataný satýyordu
Kanla sulanan yurdun üstüne yatýyordu
Baþkent semalarýnda alçak uçtu uçaklar
Milletin üzerine kurþun sýktý alçaklar
Akýþ tersine döndü, su yokuþa dayandý
Reis iþaret verdi, millet çabuk uyandý
Halk yola revan oldu, palalar ellerinde
Kelime-i þahadet, pelesenk dillerinde

Ýhanet tuzaðýna, ’halka hizmet’ dediler
Apar topar kaçmaya sözde ’hicret’ dediler
Kimliði yok hainin, kemliði var besbelli
Sahibinin sesidir, yemliði var besbelli
El tetikte dolaþtý, ihanet odaklarý
Düþmanlara açýktý o sýcak yataklarý
Önüne ne çýktýysa devirdi, harap etti
Millete kurþun sýkmak, ne büyük garabetti
Hýyanet çeþmesinden ne kirli sular aktý
Þeytan onu görünce þeytanlýðý býraktý

Yaðdan kýl çeker gibi, sýzýp durdu devlete
Hainden ne beklersin, komplo kurdu millete
Ayýlar þehre düþtü, deþifre oldu inler
Millî irademize pusu kurdu hainler
Gece ruhlu eþkýya, baþkaldýrdý gündüze
Yokuþlarda týkandý, Hakk çýkarmadý düze
Kemiði gördüðünde ayaklandý enikler
Hakikat nazarýnda yüz bin kere yenikler
Paralel þeytanlarýn gözünü kan bürüdü
Kahraman mücahitler kurþunlara yürüdü

Þaþkýn ördek ters daldý, halkýyla girdi harbe
Millet ayaða kalktý, darbeci yedi darbe
Manga magandalaþtý, kurþun yaðdýrdý itler
Bu kutlu topraklarýn tapusudur þehitler
Millete doðrultuldu, milletin emaneti
Tarihler yazacaktýr bu büyük ihaneti
Cunta yalan üretti, hain planý çoktu
Ýstikbâli çalanýn çepçiden farký yoktu
Milli irademize pusu kurdu cuntacý
Meydanda görülmedi tencereci, tavacý

Mankurtlaþmaya mahkûm tarihini unutan
Sert bir muhtýra verdi haine baþkomutan
Yurduma alçaklarý uðratmadý yiðitler
Bayraðýn gölgesinde bayrak oldu þehitler
Firavun’un dölleri salya sümük azdýlar
Yiðitler destanýný kanlarýyla yazdýlar
Aydýnlýk fecir çýktý, gecenin karasýndan
Misk ü amber yayýldý þehidin yarasýndan
Serdengeçti yiðitler döküldü meydanlara
Hadlerini bildirdi vicdansýz þeytanlara

Halk sokaða akarken kefenini kuþandý
O bin yýllýk gecede ne acýlar yaþandý
Zifiri bir geceydi, uzadý asýr oldu
Acýlar katmerleþti, yürekte nasýr oldu
Haine çehresini çattý gül yüzlü hilâl
Puslar daðýlsýn diye ezan okudu Bilâl
Yunan’ýn döllerini tanklardan indirdiler
Din-i mübin uðruna haini sindirdiler
Yiðide kefen oldu, zannetme bayrak düþtü
Þahadet bahçesinde gonca, güle dönüþtü

Her an teyakkuzdaydý ihanet odaklarý
Çeteler derdest oldu, kurudu bataklarý
Haçlý geçememiþti, Boðaz’ý geçmek zordu
Bu puslu havalarda dost düþman seçmek zordu
Baþkomutan ’çýk’ dedi, millet çýktý dýþarý
Zalimler derdest oldu, böyle geldi baþarý
Dünyada yaþattýnýz, kýyamet günü bize
Kimse unutturamaz, o kara dünü bize
Millet unutmayacak, katran karasý yüzü
Kanunlar affetse de affetmez millet sizi

Yurduna kuyu kazdý, caný çýkasý caný
Kaç kez vizyona girdi ihanet fragmaný
Kripto hainlerin tüm sözleri yalandý
O gece bir kez daha bayrak kanla sulandý
Gözyaþlarýmýz bile kýrmýzý akýyordu
Tarifsizdi acýlar, yürekler yakýyordu
Tanklarýn gölgesinde uzun bir gece oldu
Þerefliydi bu millet, daha bir yüce oldu
Baþlarýna yýkýldý hainlerin hilesi
Darbeciye direndi ümmetin son kalesi

Gerisi teferruat, söz konusu vatandý
"Allah" ism-i þerifi yüreklerde atandý
Direniþ mektebinin onurlu neferleri
Bu kutlu yürüyüþte hayroldu seferleri
Akýl savuþup gitti, nefret ekildiðinde
Her þey ortaya çýktý, sular çekildiðinde
Alçaktan ne beklersin, bilmek deðil kehanet
Sýnýrlarý zorladý beynelmilel ihanet
Devletin yeri baþtýr, kuzgun üþüþür leþe
Kýrdýrmak istediler kardeþleri kardeþe

Bukalemun ruhlular, masuma attý suçu
Zulüm bir bumerangdý, yapana döndü ucu
Paraya biat eden, her þeyi para gördü
Denize düþen mel’un, maviyi kara gördü
Zalim devre mülk gibi, aklý verdi kiraya
Hainler deniz bitti, gemi vurdu karaya
Kardeþlik tuðlasýyla bir dünya kurduk o gün
Ýhanet zincirini balyozla kýrdýk o gün
Cumartesinden gördü, menfaatçi pazarý
Geniþçe kazýlmalý taklacýnýn mezarý

Karanlýðýn en koyu noktasýnda tan gelir
Mum olmaya razýysan onu bir yakan gelir
Tefrikayla ölürüz, birlikte saðalýrýz
Ölmek azalmak deðil, öldükçe çoðalýrýz
Allah’a kul olanýn her zaman yüzü aktýr
Davasý Hakk olanýn, zaferi muhakkaktýr
Hançerlendi hakikat, ümmetin aktý kaný
Uyumak haram sana, at üstünden yorganý
Þerefle dalgalanýr, bir daha inmez sancak
Tenimiz çiðnenirse, gönderden iner ancak

Memlekettir aslolan, can dediðin füruat
Söz konusu vatansa gerisi teferruat
Þanlý Çanakkale’yi geçilmez kýlan ruh bu
Tankýn altýna yatan ne þerefli gürûh bu
Bozmasýn hiçbir kuvvet, kardeþlik dokusunu
Zalimler hissetmesin cennetin kokusunu
Hainlerin görevi halka mezar kazmaktýr
Milletin vazifesi kanla destan yazmaktýr
Destanýný yazarken elde kalem aðladý
Hýçkýrýða boðuldu, gökte alem aðladý

Acýnýn o tiz sesi, sessizliði susturdu
Zalimlerin beynini makatýndan kusturdu
Millet Hakk’a dayandý, Allah deyip doðruldu
Hamuru þehitlerin kanlarýyla yoðruldu
Onurla savuþturduk, darbe denen illeti
Yurduna sahip çýktý þerefli Türk milleti
Hainler var oldukça milletin bahtý gülmez
Hakk’a secdeden baþka baþlar öne eðilmez
Milletin aleyhinde planlar kurulamaz
Halkýn direniþinin önünde durulamaz

M. NÝHAT MALKOÇ


Sosyal Medyada Paylaşın: