Çocuk'un Mazisi

Zor bir akþamdý benimkisi
Yalnýzlýðýn kendisinde bulmaktý kendimi
Huzurlu fakat kuruydu
Yaðmuru bekler gibi ama hala tazeydi
Hiç uyanmadan sabaha kalkmaktý
Sabahýn ýþýklarýnýn ve onun pür neþesinin yaralamasýydý gözlerimi.
Bu sefer uyanmadým sabaha
Gözlerim açýk kalmýþtý gecenin karanlýðýna
O kadar alýþmýþým ki gecenin yalnýzlýðýna, uyumamýþtým
Uyanamadým sabaha.
Zor bir sabahtý benimkisi
Ne günü bekler gibi ne kaçýrmaktan korkar gibi
Zamaný oynamak gibiydi
O günün de hiçbir þey olmadan geçeceðini biliyordum
Ama alýþmýþtým beni yaralamýyordu
Çok kavga etmiþtim zamanýnda ondandý sebebi
Beni unutan kaderimle baþbaþa kalmayý anlamýþtým artýk
Kavga edecek bir þeyimiz kalmamýþtý
Susmuþtuk konuþmuyorduk
Ýçimdeki fýrtýnalar çýðlýklar da sönmüþtü artýk
Yeterince ölümüne þahitlik etmiþtim
Tekrar çocuk gibiydim
Tekrar aðlýyor tekrar büyüyordum
Ama geçmiþin beni acýtacaðý bir yarasý kalmamýþtý
Sadece çocuktum ve akþam olmuþtu..
Sosyal Medyada Paylaşın: