Artýk her aynaya bakýþýmda Yeni bir ben görüyorum Farklý farklý suretlere takýlýyor gözüm Tek açýklamasý var bunun Ya aynalar yalancý Ya da yüzüm...
Hatýrlamýyorum bile Týrmanýp bir kayanýn tepesine En son ne zaman güneþi selamlamýþtým Geçen yüzyýldý sanýrým Penceremden yýldýzlara el sallamýþtým Þöyle aðýz dolusu kahkahayla gülmeyeli bin yýl olmuþtur Dudaðý yoran tebessümler geride kaldý Þimdilerde sebepsiz yere gülümsemek Yosun solucan harcý...
Üç-beþ voltalarýnýn da tadý kalmadý Uyku desen zehir Yatmaya da korkuyorum Sanki uyursam bir daha uyanamayacaðým Sanki gecenin bir yarýsý bütün müþtemilatýyla Üzerime devrilecek þu koca þehir...
Öyle geçim sýkýntýsý memleket hasreti Aþk yarasý filan da deðil Bende bilmiyorum bu beynimi kemiren Bu imaný yok Bu Allah’ýn cezasý sancýnýn sebebi nedir...
Eskiden darlandýkça kaleme sarýlýrdým Ýyi kötü üç beþ kelam Olmadý iki satýr þiir Artýk o da içimden gelmiyor Harfleri bile unuttum Kelimeler sersefil...
Git gide yaþlandýðýmý hissediyorum Düz yol yokuþ Yokuþlar hepten iþkence Kýrküç’e selam durmuþum Gençliðin uzatmalarýný oynuyorum Acemice...
Þimdi her aynaya bakýþýmda Ýrkiliyorum Emanet gibi duruyor yüzüm ellerim Bu gidiþle galiba Aynalara küseceðim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.