Kuşlar Gece Ölür

saçlarýmda sarýyý
gözlerimde sevdiðimi arama anne
saçlarýmýn sarýsýný buðday baþaklarýnda
gözlerimi! Gözlerimi delikanlý çaðýmýn
ebedi sevdasýnda býraktým …

þah damarýmdan fýþkýrýrken arþa al kaným
gök kubbenin çehresinde tutuþtu
yaðmur çiseciklerine üþüþen gözyaþlarým
yandý kefen tanýmayan masumiyetime
damlayan içi ayýn
yakamozlarýn kirpiklerinde pýhtýlaþtý
yerlere saçýlan çocuk gülücüklerim

al! Anne sol göðsümden niþanýmý
baðrýna bas
dünden yetim düþlerimi anlat ona
her akþam yolunu beklediðim
gittiði seferden dönmeyen babamý anlat

bir çift ayakkabýya günlerce nasýl çalýþtýðýmý
uçurtma uçuramadýðým kýrlarý
seller sular basan evimizi
tütmeyen bacamýzý
katýksýz aþýmýzý
en çok en çok da ninemim masallarýný
Yemen Seferinden dönmeyen dedemi
Çanakkale Harbinde þehit düþen amcamý anlat …

omuzlarýnda gezdir anne!
uykularýmýn ay yýldýzlý rüyasýný
tan yelinde süzgün turkuaz kuþlarýna sal

Sabah Yýldýzýnýn nemi düþsün
açýlmamýþ gül goncasý dudaklarýna
yanaklarýnda allanan güz vurgunu
nisanlarý çaðýr

kan dolan gamzelerimin
hilâl sinen suskunluðuna
kopsun denizler

kara yelin beyaz duvaðýndan estirsin
daðlara özgürlük

güvercinlerin safir uðultularýndan aksýn
koynaklarýma karýþsýn Kevser’ler
gün kýzýlý sancýlarýn
esaret tanýmaz doðumlarýndan boþalsýn
doruklar

deðmesin anne deðmesin
ebedi sevdamýn kýnalý parmaklarýna
naðmert eli

git! Uþak makamýnda daðlanýrken bakýþlarý þafaklarýn
lâl doðrayan dillerine haykýr
dilkeþhaveran minarelerin

dökülürken parçalanan secdelerin bendinden
çiçeði burnunda sýzýsý yaþýmýn
deþilen plesantasýndan ebemkuþaðýnýn
ölü doðururken gelincikler
Gümüþdere’nin inleyen marþýna
dalýnda solan hayallerin meneviþlerini
haykýr !

þimdi !Benim kýyýlarýmda anne
topraða sýzan nefesimden kalkar
aðzý açýk cemrelerimin cývýltýlarý
küllenen çýðlýklarýndan dirilir üniformamýn
mavi kelebekleri anne!

sende aðýt yakýp
oðlum öldü diye aðlama
aðlayýp da
serçelerimin tüylenmemiþ yavrularýna
karýncalarý çaðýrma

ben Kandil’e inen nurlarda edalý
güneþin nabzýný Yüksek Ova’da
avuçlarýnda sýkan asker
benim postallarýmda titrer
inlerinde ,
satýlmýþ kahpelerin þerefsiz dölleri

ben,Türk’ün ölümsüz neferi
ölüm saçarým anne! Ölüm
hürriyetime göz diken soysuzlara

hücrelerimin boynundan asýlan
künyemden þahlanýr
kýrarým bayraðýma uzanan pis eli

sen yeter ki aðlama anne !
dik tut eðilmesin yüreðime
o güzel baþýn

giderken
üzerime kopan ezanlarla gençliðimi
sessizce ört üzerime
nazlý sevdiðimi
son defa aç kuzuna kucaðýný
doyasýya çekeyim içime kekik kokulu sineni
ak alnýndan öpeyim

ve unutma
kuþlar gece ölür anne! …

Sosyal Medyada Paylaşın: