Gün Güzeli

islendiðim meneviþlerinizden düþerdi
sancýlarýmda çoðalan halleriniz
vurulurduk !Efendim
kýyýya kavuþma arzusunda sürüklenen dalgalara titrerdik …

ýslak bir rüzgar üflerdi buharlandýðým derinliðiniz
bilseydiniz nelerinizle seviþirdi sessizliðim
alýrdým en derinlerinizden sizi
gözeciklerinizden taþýrýrdým susuz tene
siz göðsümde ah!Öyle …

misk bir ýrmaktým bucaksýz deryaydýnýz
koynunuzda çiylenir
bir hoþ olurdum

içlenir
uslandýðým huysuzluðunuzdan pençelerinize býrakýrdým çýrpýnýþlarý

allanýrdý için için dudaklarýnýzda
dudaklarým

bilseniz incinen parmaklarýnýzda nasýl tüterdi tuvaliniz
turkuaz periler yaðardý boynumdan
gelincikler kirpiklerimden
kýrmýzýyý iþmar ederdi ucu þakayýklarýn
nasýl ateþlenirdi öpüþler

ah!kelebekler
kelebek kovardý burnu þafaklarýn
perdelerde okþanýrdý vaveylâlarýmýz
kýnýndan çekilen dantelli soyunuþlar da siz

ah!Ýnceldiðim dügâhlarýnýzdan
koyaklarýnýza akardým

hayalden öteydi hissedilenler
yoksa böyle gamzelenmezdi sinem
yanmazdý kar taneciklerinde yüzünüz

ah!Buhranlardan avuçlarýmda bir tutam hasret
caným efendim
vuslata sakladýðým bakýþlarýnýzdan bakýþlarýma deðen
uyandýðým maviliklerinizde cývýldýyor…

Filiz Kalkýþým Çolak
’’Eliz edebiyat sayý 147 ’’






Sosyal Medyada Paylaşın: