İyisi mi

Þehrin öte yakasýndan feryatvari bir ses
" Ýyilerle mukim ol ! "
Ve cevap verdi ehil adam
Kim istemez ki iyi olmayý
Lakin ne takat býrakýldý kaldý ne de heves



Yaklaþtý , gittikçe yaklaþtý o ses
Hani nerdeyse sinesinde belirdi
Koþup gelen bir seyyahtý
Kötülerden beri ol diye tembihledi adama
Zira o, insanýn kalbî açlýðý ve susuzluðudur
Ýyilerden azap çeken gördün mü
Ha toprakla saltanatýnda
Ha topraðým baðrýnda
Adam o esnada yutkundu durdu
Düðümlendi durdu aldýðý her nefes


Donuktu adam, donmuþtu kalbindeki gözleri
Titrekti dudaklarý, elleri , dizleri
Ve bir müddet sonra toplayabildi birkaç kelam
Sordu uzak diyarlarýn seyyahýna
Terk-i diyar eyledi buralardan iyiler
Ardýndan gözü yaþlý iyilik de gidiverdi
Çaresiz kalmýþtý çünkü
Bir müddet sonra kayboldu onun da ayak izleri
Neden ?


Seyyah öyledir dedi
Küstürmeye gelmez iyiyi de iyiliði de
Hele ki iyilik nazenindir
Karda , boranda, fýrtýnada durmaz
Kem söze sabredemez
Sýðýnýr bir kuytu köþeye
Ancak sýmsýcak sinede yer bulur
Eðer çaresizce
En karanlýk maðaralara akar naçar
Susadýðýnda kirli,durgun sularda içer
Çaresizlik elini kolunu baðlar, dedi


Sözüne devam etti seyyah
Kýrýlan kalbe su misali akmalý
Çünkü sudur hayatýn,muhabbetin özü
Zira iyilik kendinden bir þeyler verebilmektir
Ene yerine nahnu diyebilmektir
Ardýndan ekledi
Git, ara, sor, soruþtur kýrýlan caný
Tükenen vakte hükmetmek elinde deðil ki


Gidip küsenin gönlünü almak lazým
Eyvah demeden, inada esir düþmeden
Sevildiðini, özlendiðini anladýðýnda döner,gelir
Her varlýðýn hâfi bir lisaný var
Öyle ki anlaþýlmak için arþýnlamalalý
Gönül diliyle konuþmak lazým


Adam baþý önünde dinliyordu
Belli etmese de için için inliyordu
Dedim ya diye ekledi seyyah
Ýstese de bilemez insan ormanýn ezgisini
Karmakarýþýk zanneder bir avuç aklýyla
Kâinatýn muazzam dengesini
Yaþarken görür kilitleri birbir açýlan yazgýsýný
Düþün mesela
Kurt koyuna merhameti öðretemez
O þefkate istese de eriþemez
Kurt zalim deðildir, kendisi kalabildikçe iyidir
Bu kusursuz döngünün iþleyiþi böyledir
Her þuur bu sýrra eremez


Vakit veda vaktiydi
Seyyah uzatýverdi adamýn avuçlarýna
Birkaç satýr karaladýðý sayfayý
Ve baþka söz etmeden uzaklaþýverdi
" iyilerle mukim ol ! "
Ayný kelamý defalarca nakþetmiþti seyyah
Sanki bütün kelamlar tükenmiþcesine
Adam; yorgun, sessiz ve þaþkýn kalakaldý
Bir müddet kelamdaki esrara daldý
Ve yalnýzca þu sözü söyleyebildi
Ýyisi mi...





Sosyal Medyada Paylaşın: