Daðlar ormanlarý gözün görmezse doðayý
Insan sevince dað taþ demez yakar abayý
Topraða ekersin elinde olan son buðdayý
Ne ekersen onu bicersin be melul
Aþk ile yazarým hasretimdir sevdiðimin nazý
Okuyan sevdiyse alir yüreðinde hazý
Gözü yaþli gecse ömrümün baharý yazý
Kýþda ne medet beklersin be melul
Güzel ellerde calýp söylerse saz beni
Dinleyen insan of cekip anlasa beni
Hicte kavursun aþk ateþi yüreðimde beni
Halimden anlamazsýn sen be melul
Kinden nefretten gecip aþk þarabýný icmek gerek
Sevgiyi aþký adeleti hakký bilse yürek
Vicdan sesimizi alýp dilimizden söylemek gerek
Pislikte caniden medet ne beklersin be melul
Yüceli belki kimseler duyup bilmez
Seven seveni bilir aslah üzmez
þaiirler doðayý insaný okur virane gezmez
Haktan aþktan anlataný neden görmezsin be melul
Yücel Duman
24.7.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.