ÇOCUKLUĞA ÖZLEM

Çocukluða özlem, þu sallanan gençler,
Ne hoþ sallanýyorlar gider mi özlemleri?
Günahsýz pampak kalpli çocuk kalmak,
Ýþte o hiç mümkün deðil,
Ne kadar da sallansalar, suçlarý yanýnda,
Altýn kalpli çocuk olabilmek,
Hiç büyümemek,
Ne kadar da güzel olurdu Allah’ým.
Ama bu kanunlarýna ters olurdu.
Tohumlar çiçek, çiçekler meyve olmalý.
Yeþil aðaçlar ölümü hatýrlatmalý,
Kuru sanýlan aðaçlar diriliþe misal,
Bunlarýn hepsi bir alem deðil mi Allah’ým?
Kullarým ibret alýr mý diye,
Seni anlamadýk ve anlatamadýk ki,
Nenemiz inandýðý için inanýyoruz,
Nasihatlarýna açýp bakmýyoruz,
Korkuyoruz bir de ýssýz mezara girmekten,
Sonlandýr tuþuna basýldýðýnda,
Ýcmalimizin önümüze konacaðýný biliyoruz,
Hep affedeceðini düþünüyoruz,
Ya affetmezsen,
Çünkü biz günahlarý bilerek iþledik,
Hangi yüzle af dileyebiliriz ki?
Hangi ayeti?
Hangi hadisi?
Delil gösterebiliriz ki?
Hep sen haklýsýn Allah’ým!...

14/07/2006


Sosyal Medyada Paylaşın: