Kaybeden ben oldum ;
Bekledim .. bitsin dedim .. deðiþsin dedim makus kaderim
Bitmedi ..hep canevimden can alýrcasýna vurdu beni
Sakladým ..Silinsin dedim .. bu elem bu ýzdýrap bu kederim
Yetmedi .. Kalktý sevdaya düþürdü, gönül telimden kýrdý beni
Ekledim; sevgime sevgi ekledim hep örnek oldum, can oldum dost oldum
kimseye yaranamadým ,kimseyi anlayamadým,þaþýrdým,bu hayat yordu beni
Herþey geliyor üstüme akýn akýn,baþa çýkamam, bitsin bu iþkence yoruldum
Þimdi bedbahtým,Ahuzarým,garip yetim kimsesizlik, baþtan baþa sardý beni
Hatam suçum nedir bilirim Elbette,ben hep duygularýma yenildim
Herkesi dost bildim ben ,herkesi can bildim,iþte orda yanýldým
Birde Canan yaktý beni ,kül eyledi Yandým,söndüm daðýldým
Ben hep kaybedendim,ben hep sabredendim,hep aþk ektim,de bahçeme
Gül,ü yook dikeni çok ,susuz,kurak,kýzgýn çöllerde,mecnun diye anýldým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.